Çok düşündüğüm zaman bahsedebileceğim en iyi konunun anılar olabileceğini fark ettim.
Gözlerimle dünyayı gördüğümü ‘hatırladığım’ yaştan beri birçok şeyi hatırlayabiliyorum. 3 yaşımda gördüğüm bir anımı dahi hatırlayabilmemin, eskiden beri bir yetenek olduğunu sanırdım. Geçmişte yaşadığım, bana ilginç gelsin gelmesin, yaşadığım olay sonucu “işte bunu asla unutmam” diyeyim demeyeyim birçok ânı unutmadım. Ama bunun bir yetenek olmadığını fark ettim. Buna sadece geçmişle yaşamak deniyormuş. Duygusala bağlamak istemiyorum. İnsanların yüzlerini kolay kolay unutmamak, geçmişte yaşadığım basit bir olayı unutmamak… Bunlar hatırlayabildiğim şeyler değil, unutmak istemediğim şeyler.