“Hey dostum, sen benden daha mı uzun boylusun? Ya da ben çok mu kısayım? Sana karşı boyum belki devenin yanında karınca da kalıyordur ama seni, hiçbir vasfım dahi olmadan susturmaya gücüm var. Unutma ki; ben olmasaydım, sen kendini uzun boylu diye adlandıramayacaktın. Ne demek istemediğimi anlayamadın mı? O halde defalarca kez düşünmeye buyur…”Kısa boylu olmak iyidir iyi :) Niye mi? Bir toplum içinde hiçbir özelliğiniz dahi olmasa bile dikkat çekersiniz. İsteseniz de istemeseniz de, o yüzden yaptığınız her hareket de dikkat çeker. Yani bir toplumda hiçbir vasfınız olmasa bile birileri sizi görür, duyar, fark eder. Eğer yapabildiğiniz, “kısa boylu olsam da maharetim çok” diyerek kendinizi kanıtlayabildiğiniz bir özelliğiniz varsa, o halde değmeyin keyfinize. Çünkü insanlar içinde silik kalmaktansa, en iyisidir bu.
Bir ortama girdiniz, sohbet ediliyor mesela. Herkes birbiriyle bir şey konuşuyor ve siz kalkıp adam gibi laflar ediyorsunuz, herkes ilk başta rahatsızmış gibi davransa da zamanla sizi pür dikkat dinleyeceklerdir. Doğru, bir başkası olsa da aynı şey olur. Yani bir ortamda ayağa kalkıp bir şeyler söylemek ve düzgün laflar etmek tabi ki pür dikkat dinlenmeye yeter ama iki kişi arasındaki farkı baz alın. Kimse sizin yapabileceğinize inanmıyorken, siz çoktan bitirdiniz. Ama diğeri, zaten “yapabilecek” biri ve o da bitirdi...
Silik insan toplumda çok. Pısmıştır bir yana, hem susmayı yeğler, hem işe yaramaz, hem de iki kelimeyi yan yana getirmek için cesareti yoktur. Ama siz öyle dahi olsanız kısa boylu olduğunuzda bu durum sizi sıradanlaştırmaya engel olur.
Ayrıca bu size verilene de sahip çıkın. Unutmayın ki hayat bu farklılıklarla güzel. Kısa boylu olmanın güzelliklerini görün ki Polyanna olma yolunda bir seviye daha atlayabilesiniz. Tabi Polyanna, hikâyesinde ayağını kırmış da olsa siz bunu görmezden gelin :)
Ben kişisel gelişimci ya da bol psikoloji kitapları okuyan biri değilim. Yaşayarak tecrübe ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder